Neem niet teveel hooi op je vork, adviseerden zijn vrienden toen Ahmed Mansour ze vertelde dat hij bestuurslid bij NBA Young Profs werd. Die reactie kreeg hij niet voor niets want hij is iemand die zijn maatschappelijke betrokkenheid graag in concrete daden vertaalt. Zo is hij vicevoorzitter bij het Stagehuis in de Haagse Schilderswijk, een stichting die zich inzet voor persoonlijke ontwikkeling en maatschappelijke participatie van jongeren. Ook was hij tot voor kort als coach betrokken bij het project Jong van stichting Stek in Den Haag. In die rol hielp hij jongeren met hun huiswerk maar ook met het kiezen van een vervolgopleiding en solliciteren. Een flinke opgave, zeker naast zijn full time baan als auditor bij de Belastingdienst. Waarom neemt hij niet wat gas terug? ‘Het is de liefde voor het vak´, aldus Mansour. ´Daar wil ik wat voor terug doen.´  

Geen standaardroute

Mansour probeert graag nieuwe dingen uit en verveelt zich snel. Het zijn twee karaktereigenschappen die zijn carrière tot dusver hebben gekleurd maar ook de wijze verklaren waarop hij in het accountantsvak terecht is gekomen. ‘Ik heb liever spijt van een keuze dan dat ik het niet geprobeerd heb’, aldus Mansour. Zo wisselde hij van werkgever om het verschil tussen MKB-bedrijven en maatschappelijke organisaties te ervaren. Ook kiest hij nooit voor een standaard route. ´Aan het begin van mijn studie switchte ik van werktuigbouwkunde naar bedrijfseconomie. Dat was pittig want ik had geen economie in mijn vakkenpakket. Accountancy sprak mij aan vanwege het werk-leertraject dat op HBO-niveau werd aangeboden. Je kunt de theorie direct aan de praktijk toetsen. En ik ben graag bezig.’ 

De combinatie van auditor en jongerenbegeleider hebben zijn accountant-skills aangescherpt, denkt hij. ‘Mijn inlevingsvermogen is groter geworden. Ik heb de afgelopen jaren drie dagen in de week van vier tot zeven uur ’s avonds middelbare scholieren geholpen met het vinden van hun weg in de maatschappij. Ik heb hen geholpen, maar zij mij ook. In mijn werk ben ik vooral bezig met complexe problemen terwijl het hier veel meer draaide om persoonlijk contact. Hoe help je bijvoorbeeld iemand die vlak voor zijn examen niet lekker in zijn vel zit? Meeleven met een ander is goed voor een accountant. Ik wil geen politieagent zijn die komt controleren, maar iemand die het hele verhaal hoort om alles goed in kaart te kunnen brengen. Zonder deze vaardigheden krijg je niet de juiste informatie. Die middelbare scholieren hebben mij geleerd echt te luisteren.´

Intellectuele uitdaging 

Zijn ambitie is het beroep aantrekkelijker te maken. Mansour: ‘We zouden vaker met jongere accountants in gesprek moeten gaan die zijn afgehaakt. Waarom is iemand vertrokken? De cultuur binnen de sector kan wel een update gebruiken en jongeren zouden daar meer over mee moeten beslissen. Nu wordt die cultuur nog teveel bepaald door mannen van middelbare leeftijd die te ver van de werkvloer afstaan.´ Hij spreekt uit ervaring.

Toen hij begon als junior bij een accountantskantoor merkte hij dat de begeleiding vooral gericht was op resultaten en niet op de mens. ´Ik herinner mij dat ik tijdens het busy season mijn eerste drie controles had afgerond, maar nog steeds geen feedback had ontvangen. Toen ik dat aan een partner vertelde zei hij dat ik dat zelf moest agenderen. Zijn advies opvolgen was geen succes: mijn manager vond het maar overdreven dat ik hem om feedback vroeg. Ik denk dat we er als beroepsgroep van profiteren als we meer kwaliteit bieden in het begeleiden van mensen. Als je je goed voelt is het makkelijker om dat beetje extra te geven.´

Gelukkig ontbreekt het niet aan ingrediënten die het vak leuk maken, aldus Mansour. ‘Je gaat langs bij een bedrijf om het proces te doorgronden, cijfers te analyseren en die te koppelen aan het verhaal achter de cijfers. Die intellectuele uitdaging blijft altijd boeien. Ook de dynamiek van het werk vormt een onderdeel van de aantrekkingskracht. Ik vind mijn werk als auditor heel leuk, maar ik mis soms de hectiek van de jaarrekeningcontrole.’